समग्र संकेतस्थळे
समग्र संकेतस्थळे
Embedded Files
साने गुरुजी
साने गुरुजी
साने गुरुजी म्हणजे महाराष्ट्राला लाभलेले एक सत्यनिष्ठ, सेवाभावी, प्रेमळ, श्रद्धाळू असे व्यक्तित्व. गुरुजी म्हणजे एक भावनिक साहित्यकार, संपूर्ण आयुष्य देशसेवेस समर्पित करणारे त्यागमूर्ती आणि समाजवादी विचारांचे एक बहुआयामी व्यक्तित्व. आजच्या बदलत्या युगात भारतीय संस्कृतीची मूल्ये समाजात जपणे अत्यंत महत्वाचे आहे. आजच्या ग्लोबल वातावरणात माणूस वेगाने प्रगती करत आहे. परंतु त्याचबरोबर दुसऱ्या बाजूला मानवी मूल्यांचा ऱ्हास होताना दिसत आहे. या पार्श्वभूमीवर गुरुजींनी मांडलेली नीतिमूल्ये पुन्हा नवीन पिढीपुढे येणे आवश्यक आहे.
The website is about Sane Guruji, a multifaceted personality from Maharashtra, India, known for being a freedom fighter, socialist, writer, and social reformer. His life was dedicated to serving the nation and promoting human values. Sane Guruji created a large volume of literature in his 50-year life, contributing significantly to Marathi literature. His writings are filled with love and compassion, aimed at social reform, and written in a simple, accessible style. He prioritized social work, advocating for farmers and mill workers, and fighting against social inequality, caste discrimination, and untouchability. Sane Guruji was disheartened by the atmosphere in post-independence India and Mahatma Gandhi’s assassination, which led to his suicide.
रामानंद तीर्थ
रामानंद तीर्थ
मराठवाड्याचा इतिहास जाणणाऱ्याला स्वामी रामानंद तीर्थ यांची वेगळी ओळख करून देण्याची गरज नाही. निजामाच्या सरंजामशाही राजवटीतून १७ सप्टेंबर १९४८ रोजी हैदराबाद संस्थान स्वतंत्र झाले. त्यानंतर राज्याचे त्रिभाजन होऊन तेलगू भाषिक भूभाग आंध्र प्रदेशात, कानडी भाषिक प्रांत कर्नाटकात आणि मराठी भाषिक मराठवाडा महाराष्ट्रात विलीन करण्यात आला. हैदराबादच्या स्वातंत्र्य लढ्यात आणि राज्याच्या त्रिभाजनात अग्रगण्य नेते म्हणून स्वामी रामानंद तीर्थ यांच्या नावाची इतिहासात नोंद झाली आहे.
रामानंद तीर्थ
रामानंद तीर्थ
The website provides an overview of the life and work of Swami Ramanand Tirth, a key figure in the Hyderabad liberation movement and the integration of Marathwada into Maharashtra. The site highlights his early life, education, and involvement in social and political movements, including his leadership in the Hyderabad State Congress and his role in the struggle against the Nizam's rule. The website also emphasizes his contributions to the formation of a united Maharashtra.
एस एम जोशी
एस एम जोशी
‘संयुक्त महाराष्ट्रा’च्या निर्मितीत काही महत्वाच्या नेत्यांचा सहभाग होता, त्यात एसएम जोशी यांचे नाव आवर्जून घेतले जाते. १ मे १९६० रोजी संयुक्त महाराष्ट्राची निर्मिती झाली आणि मुंबई महाराष्ट्राची राजधानी घोषित करण्यात आली. परंतु यासाठी मराठी जनतेने उभारलेला लढा मराठी माणूस विसरू शकणार नाही. ‘संयुक्त महाराष्ट्र समिती’चे सरचिटणीस या नात्याने एसएम जोशी यांनी लढ्याचे प्रभावी नेतृत्व केले आणि केंद्रीय नेत्यांना संयुक्त महाराष्ट्राची मागणी मान्य करण्यास भाग पाडले. १९७५ ते १९७७ या काळात देशाला आणीबाणीच्या अभूतपूर्व परिस्थितीला सामोरे जावे लागले. आणीबाणी उठल्यानंतर विरोधी पक्षांनी ‘जनता पक्षा’ची स्थापना करून देशात लोकशाहीची पुनर्स्थापना करण्याचा कौतुकास्पद प्रयोग केला. जनता दलाच्या निर्मितीत जयप्रकाश नारायण यांचे निकटचे सहकारी या नात्याने एसएम जोशी यांनी मोलाची कामगिरी बजावली.
रामानंद तीर्थ
रामानंद तीर्थ
S. M. Joshi was a prominent figure in the Samyukta Maharashtra movement and a key player in the formation of the Janata Party. As General Secretary of the Samyukta Maharashtra Samiti, he advocated for a united Maharashtra with Mumbai as its capital, achieved in 1960. Joshi was a close associate of Jayaprakash Narayan and became president of the Janata Party's Maharashtra branch. Elected to the Mumbai State Legislative Assembly and later to the Lok Sabha, he championed the rights of laborers, farmers, and rural populations. A committed socialist, he fought against class and caste discrimination. Despite holding high positions, Joshi lived a simple life, often seen in simple clothes.
व्ही. शांताराम
व्ही. शांताराम
भारतीय चित्रसृष्टीच्या विकासात महाराष्ट्राचा फार मोठा वाटा आहे. दादासाहेब फाळके आणि बाबूराव पेंटर यांनी सुरू केलेले हे कार्य समर्थपणे पुढे नेणाऱ्या काही महत्त्वाच्या व्यक्तींमध्ये ‘व्ही शांताराम’ यांचे नाव आवर्जून घेतले जाते. ‘चित्रपट हे केवळ मनोरंजनाचे साधन नसून त्यातून समाजप्रबोधन साधणे हीदेखील आपली नैतिक जबाबदारी आहे’ हा विचार शांतारामांनी चित्रसृष्टीला दिला. ‘अद्ययावत तंत्रांचा उपयोग’ आणि ‘आपली प्रतीकात्मक दिग्दर्शन शैली’ याने व्ही शांताराम यांनी भारतीय चित्रसृष्टीवर आपला ठसा उमटवला. चित्रसृष्टीतील आपल्या कारकिर्दीत त्यांनी ७० हून अधिक चित्रपटांची निर्मिती केली, ४४ चित्रपटांचे दिग्दर्शन केले, तर २१ चित्रपटांत अभिनय केला.
व्ही. शांताराम
व्ही. शांताराम
Maharashtra has been instrumental in shaping the trajectory of Indian cinema. Continuing the pioneering work of Dadasaheb Phalke and Baburao Painter, V. Shantaram significantly contributed to Indian cinema. Shantaram introduced the influential philosophy that cinema's purpose extends beyond entertainment, encompassing an obligation to give social message to the masses. His contributions to Indian cinema are marked by his pioneering use of advanced techniques and a unique directorial style. Across his distinguished career, he produced more than 70 films, directed 44, and performed in 21.
आबासाहेब गरवारे
आबासाहेब गरवारे
महाराष्ट्राच्या औद्योगिक आणि सामाजिक क्षेत्रांत आबासाहेब गरवारे यांचे नाव आदराने घेतले जाते. एका सामान्य कुटुंबात जन्मलेल्या भालचंद्र दिगंबर गरवारे यांनी आपल्या अथक परिश्रमाने, जिद्दीने आणि दूरदृष्टीने उद्योग जगतात एक अतुलनीय यश संपादन केले. प्रतिकूल परिस्थितीतही शिक्षणाचा ध्यास घेतलेल्या, आणि कोणतीही गोष्ट मनोभावे आणि पूर्ण समर्पणाने करण्याची वृत्ती बाळगलेल्या आबासाहेबांच्या जीवनाची ही गाथा निश्चितच प्रेरणादायी आहे.
आबासाहेब गरवारे
आबासाहेब गरवारे
In Maharashtra’s industrial and social spheres, the name of Abasaheb Garware is spoken with great respect. Born into a modest family, Bhalchandra Digambar Garware achieved remarkable success in the world of industry through his relentless hard work, determination, and foresight. Despite adverse circumstances, he remained committed to education and approached every task with wholehearted dedication and sincerity. His life story is undoubtedly an inspiring one.
इरावती कर्वे
इरावती कर्वे या विसाव्या शतकातील भारतातील एक अग्रगण्य समाजशास्त्रज्ञ व मानववंशशास्त्रज्ञ होत्या. त्यांचे कार्य भारतीय समाज, संस्कृती, कुटुंबव्यवस्था व नातेसंबंध आणि मानवी विविधता समजून घेण्यासाठी अत्यंत महत्त्वाचे मानले जाते. त्यांनी केवळ शैक्षणिक व संशोधन क्षेत्रातच नव्हे, तर तत्कालीन सामाजिक आणि राजकीय विचारांवरही आपला ठसा उमटवला, संशोधनात्मक लेखनाशिवाय ललित लेखनदेखील केले. ‘युगांत’ या त्यांच्या महाभारतावरील लेखांच्या संग्रहाला १९६८ मध्ये साहित्य अकादमी पुरस्कार मिळाला.
इरावती कर्वे
Irawati Karve was one of the foremost sociologists and anthropologists of twentieth-century India. Her work is considered highly significant in understanding Indian society, culture, family structures, relationships, and human diversity. She left a lasting impact not only in academic and research circles but also on the social and political thought of her time. Alongside her scholarly writings, she also engaged in creative and literary expression. Her collection of essays on the Mahabharata, titled Yuganta, was awarded the Sahitya Akademi Award in 1968.
नानाजी देशमुख
ग्रामविकासाचे प्रणेते, भारतरत्न नानाजी देशमुख हे महाराष्ट्रात जन्मले आणि उत्तर प्रदेश व मध्य प्रदेश ही त्यांची कर्मभूमी ठरली. बालवयातच संघाच्या कार्यात सहभागी झाले. नंतर जनसंघ, जनता दल व भाजपच्या स्थापनेत मोलाची भूमिका बजावली. साठाव्या वर्षी राजकारणातून निवृत्त होऊन त्यांनी गोंडा, बीड व चित्रकूट हे समाजउभारणीचे प्रकल्प उभारले. त्याग, सेवाभाव, देशभक्ती, निस्वार्थपणा यांचा मिलाफ असलेले त्यांचे ऋषितुल्य व्यक्तिमत्त्व होते. जातपात, भेदभाव न मानता समाजसुधारणेची आस व नवनिर्मितीची उर्मी घेऊन ते अखेरपर्यंत कर्मयोगी राहिले. नानाजी म्हणजेच चैतन्याचा झरा!
नानाजी देशमुख
Bharat Ratna Nanaji Deshmukh – a visionary in the rural development of India – was the architect of Gonda, Chitrakoot and Beed gram-vikas. Though born in Maharashtra, Nanaji’s true field of work was in Uttar Pradesh and Madhya Pradesh. In his early years, he was drawn to the Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS). He played a pivotal role in the formation of the Jan Sangh, Janata Dal, and the Bharatiya Janata Party. At the age of sixty, Nanaji retired from politics to fully dedicate himself to social service.
गोविंदभाई श्रॉफ
हैदराबाद मुक्तिसंग्राम, मराठवाड्याचे संयुक्त महाराष्ट्रात विलीनीकरण आणि त्यानंतरच्या मराठवाड्याच्या विकासाच्या इतिहासात गोविंदभाई श्रॉफ यांचे नाव आदराने घेतले जाते. तरुण वयातच त्यांनी हैदराबादच्या स्वातंत्र्यलढ्यात उडी घेतली आणि लढ्याच्या अंतिम टप्प्यात निर्णायक भूमिका बजावली. हैदराबाद राज्याच्या त्रिभाजनात आणि मराठवाड्याच्या महाराष्ट्रात विलीनीकरणातही त्यांनी महत्त्वाची भूमिका पार पाडली. स्वातंत्र्यानंतर राजकारणापासून दूर राहून त्यांनी आपले पंचावन्न वर्षांचे आयुष्य मराठवाड्याच्या विकासासाठी समर्पित केले. आपल्या समाजवादी विचारसरणीमुळे त्यांनी समाजावर वेगळी छाप उमटवली.
गोविंदभाई श्रॉफ
In the history of the Hyderabad Liberation Struggle, the integration of Marathwada into a united Maharashtra, and the region's subsequent development, the name of Govindbhai Shroff is remembered with great respect. At a young age, he joined the freedom struggle against the Nizam of Hyderabad and played a decisive role in its final phase. He was also instrumental in the trifurcation of the Hyderabad state and the merger of Marathwada with Maharashtra. After independence, he stayed away from politics and devoted the remaining 55 years of his life to the development of Marathwada. His socialist ideology left a distinct mark on society.
दुर्गा खोटे
दुर्गा खोटे (१९०५–१९९१) यांनी चित्रपट सृष्टीत पदार्पण केले तेव्हा प्रतिष्ठित कुटुंबातील स्त्रिया चित्रपटात काम करीत नसत. तत्कालीन सामाजिक बंधने मोडून, त्यांनी चित्रपट सृष्टीत प्रवेश करून कर्तबगार स्त्रियांसाठी एक पायंडा पाडला. त्यांनी २०० हून अधिक चित्रपटांत काम करून सहा दशके गाजवली. 'अयोध्येचा राजा' पासून ते 'मुघल-ए-आझम'पर्यंतचा त्यांचा प्रवास स्त्रीशक्ती आणि कलात्मकतेचे प्रतीक ठरला. 'पायाची दासी', 'बॉबी', 'आनंद' अशा अनेक चित्रपटांमधून त्यांनी आपला ठसा उमटवला. त्यांनी माहितीपट आणि दूरदर्शन निर्मितीतही यश मिळवले. १९८३ मध्ये त्यांना दादासाहेब फाळके पुरस्कार मिळाला.
दुर्गा खोटे
When Durga Khote (1905–1991) made her debut in the film industry, women from respectable families did not act in films. Defying the social norms of her time, she entered the world of cinema and blazed a trail for capable, independent women. Over a career spanning six decades, she acted in more than 200 films and left an indelible mark on Indian cinema. Beyond acting, she also found success in documentary filmmaking and television production. In 1983, she was honored with the Dadasaheb Phalke Award, India’s highest award in cinema.
Page updated
Google Sites
Report abuse